قبلا ها یک داستان کوتاه خوب از 20 فیلم سینمایی برایم الهام بخش تر بود.

این روزها یک داستان خوب از 50 تا فیلم برایم تجربه و خلاقیت بیشتری می سازد.

فیلم دیدن راحت تر است و زمان و هزینه کمتری می طلبد.

داستان خوانی سخت، و تمرکز کردن هم کار حضرت تمرکز است این روزها.

با فیلم دیدن هیچ ایده ی بکری نمی گیری. هر چه هست حسرت یا تقلید کورکورانه است.

داستان خواندن سراسر ایده، تاثیر و تداعی های شخصی است.

موقع فیلم دیدن نهایتا فکر تا جای مشخصی می رود.

موقع داستان خواندن، ذهن هزاران راه و کوره راه جذاب می رود.

فیلم دیدن هنر آدم های معمولی است.

داستان خواندن روتین آدمهای خلاق است.

قسم به داستان، یک سلام ساده به فیلم.

برف سرخ و داستان های دیگر