داستان این سایت از اینجا شروع شد: آنچه در سر دارید، روی کاغذ بیاورید. سر ظرفی شکننده است.

همیشه دوست داشته ام نوشته های کوچک روزانه ام جایی ثبت شود، هر چند کسی هم حاضر به خواندن آنها نباشد. خوشبختانه سایت مثل شبکه های اجتماعی سریع نتیجه نمی دهد و در نتیجه سریع هم ناامید نمی کند. در اینستاگرام اگر یک عکس یا نوشته آپلود کنم، کمتر از چند ثانیه لایک ها و کامنت ها شروع می شوند. اما حرفه ای بودن اینجا را بیشتر می پسندم. شبکه های اجتماعی مثل یک خانه ی اجاره ای است. احتمال دارد روزی از خانه بیرون رانده شوی. اما سایت خانه ی خودت است.

این نوشته به نقل از شاهین کلانتری را دوست دارم:

گفتم لابلای همین کارها بنویس، حتی یک جمله. گفتم سیگاری ها را دیده ای چطور هر جا باشند دنبال فرصتی برای دود کردن اند؟ از نوشتن سیگار بساز…