همیشه به عطش هایی که در جریان کارگاه ها به وجود می آید ایمان دارم. باور دارم حداقل یک نفر هست که قرار است تغییرات خوبی در بلند مدت داشته باشد.

کسانی که امروز برای کارگاه آمده بودند اغلب تشنگان بودند؛ کسانی که از شهرهای دورتر پیج و خم جاده را به جان خریده بودند تا به کارگاه برسند. یاد حرف مرحوم کیارستمی افتادم که در جوابِ اینکه چرا کارگاه هایش را در شمال تهران و دورتر از تهران برگزار می کند، گفته بود: تا فقط کسانی که تشنه ی یادگیری هستند به آنجا بیایند.

در این کارگاه به شخصه یاد ندادم، یاد گرفتم. از دکتر جلال نصیری هانیس عزیزم که اگر او نبود فیلمهای اولم ساخته نمی شد، از هیوا امین نژاد که عکاس، تدوینگر و فیلمسازی عالی است، از دوستان حاضر در کارگاه که ایده هایشان را با من به اشتراک گذاشتند.

خوشحالم که حوزه هنری با همت رئیس آن آقای فرهادی و مسئول برگزاری کارگاه ها آقای ایرج کاکی عزیز، این حرکت خلاقه را در شهرهای دیگر ادامه می دهند.