رابرت مک کی در کتاب «داستان» حرف جالبی می زند: داستان ها باعث شکوفایی فرهنگ ها می شوند».

در شهرهای کوچک ناجی این فرهنگ ها خیلی کم پیدا می شود. اما کافی است یکی پیدا شود. آنقدر جدی و دلسوزانه نقشش را ایفا می کند که اثر ده ها نفر را بر جا می گذارد.

در شهر کوچک سردشت، این ناجی شهرام قادری است. فیلمساز جوانی که جمع های پر انرژی در کافه و سالن های کوچک شهر  جمع می کند و خیلی باصفا، فیلم می بینند و درباره آن گپ می زنند.

حتی در یکی از نمایش ها، یک سالن ورزشی را صندلی می چیند و برای علاقه مندان فیلم کوتاه فیلم پخش می کند.

هر شهر باید یک شهرام قادری و ناجی نگاه ها و قصه ها داشته باشد.

این متن به مناسبت اکران ۴ فیلم از من در تاریخ ۹ بهمن ۴۰۳ در کافه ای در شهر زیبای سردشت پست می شود. فیلمهای «انار میوه بهشت است»، «می خورد بر بام خانه»، «توت» و «گاندو».

چطور با موبایل فیلم بسازیم؟