دلم کلبه ای در جایی دور می خواهد که از خانه بشود یک ساعته به آن رسید و دو روز بدون اینترنت زندگی کرد. چندین کتاب و یک فیلم با خودم ببرم. فیلم را اول از همه ببینم و ترجیحا یک فیلم تکراری هم باشد که رسیک دوست نداشتن آن در آن جای دور به آدم تحمیل نشود.
چند کتاب در حوزه های مختلف هم که به هر کدام نوکی بزنم. حتما یک دفتر شعر هم باشد.
چند خودکار رنگی با تعدادی کاغذ سفید برای سیاه کردن. غذایم را آماده ببرم چون حالم بهم می خورد از آشپزی. یک دوربین و لنز تله هم برای روزی یک ساعت عکاسی.
امکاناتِ دوش گرفتن هم برقرار باشد چون یک ساعت قبل از خواب دوش بگیرم، حسابی خوابم باکیفیت می شود.
به تجربه فهمیده ام جاهای بکر حسابی از آدم انرژی می گیرد. انگار همه انرژی های بد را بمکد و جا برای انرژی های تازه باز شود.
من دیگر دست از نوشتن بکشم و به سمت این کلبه حرکت کنم. البته در خیال!

کلبه ببینید