امروز بعد از پیاده روی چهل دقیقه ای روزانه، تا رسیدم خانه به سمت قلم و کاغذ رفتم و ایده ای که به ذهنم رسیده بود را نوشتم. ایده منظورم داستان یا فیلمنامه نیست. بهتر از آن است؛ ایده ی زندگی.

موقع پیاده روی، ناخوداگاه بهترین ایده ها را به سطح ذهن می آورد و بهترین موقع برای شکار و ثبت شان است.

نوشتم:

پنجاه درصد موفقیت پیدا کردن راهی است که باید پیدا کنی و از قضا باید به آن هم علاقه مند باشی. تا اینجا که تقریبا همه چیز ساده و قابل فهم است. اما پنجاه درصد بعدی، تعهد به راه است. تعهد به کاری که انجام می دهی بسیار تعیین کننده است. اگر متعهد نباشی به هیچ چیزی نمی رسی و اگر هم برسی، شانسی گل زده ای و بزودی زمین بازی ات را دچار پنالتی می کنی.

این شد که پشت کاغذ پنجاه بار نوشتم تعهد. می خواهم خیلی به این کلمه در کارهایم بال و پر بدهم. تعهد. تعهد. چه زیباست، نه؟ در زبان انگلیسی هم بسیار خوش آواست.

تا اینجا که آمدید، فیلم زیبای تعهد حسن ساخته سمیح کاپلان اوغلو را هم ببینید. اگر در سایتهای ایرانی پیدا نکردید، تلگرام پیام بدهید.