دیروز موفق شدم حتی یک ثانیه هم اخبار چک نکنم. کنترلش خیلی سخت بود. مدام وسوسه می شدم ببینم چی شده. به خودم می گفتم مگر فقط قصد شومگردی داشته باشم اگر نه کنترل این اوضاع دست من نیست. آخر شب هم شروع کردم به نوشتن احساسات روز.

روزانه دو نوبت می نویسم. صبح با ذهن خالی و شب با ذهن پُر. هر دو معجزه می کنند. مخصوصا آخر شب که ذهن را خالی می کنم و احساسات از هم تفکیک می شوند و مسیر فکری برای فردا شفاف تر. این تکنیک حتی به بهبود خواب هم منجر می شود. با ناخوداگاه تمیز تری به خواب می روم. اسمش را مدیتیشن کاغذی گذاشتم.