یکی از حیرت هایم این است وقتی کسی از شبکه های اجتماعی درآمد ندارد، چطور روزانه چندین ساعت از عمر گران اش را هدر می دهد پای آزار تمرکز. آیا اینترنت هستی تا محتوای دیگران را هورت بکشی و آخر شب در کابوس هایت بالا بیاوری، یا خودت محتوا تولید می کنی و خیری  از آن می بینی؟